Klapanie, trelowanie, korkowanie i szlifowanie rozbrzmiewa od kilku dni w hodowli głuszców w Nadleśnictwie Głęboki Bród. Te rzadkie ptaki właśnie rozpoczęły wyścig do serc dam.
Tegoroczne igrzyska otworzył tokowik numer 07. Ten niespełna roczny kogut z dumą kroczy po wybiegu woliery z rozłożonym wachlarzem, strasząc wszelkich potencjalnych konkurentów nasrożonymi piórami.
Za ewentualnego rywala uważa nawet swojego opiekuna. Samiec próbuje również zwrócić uwagę samiczek intensywnie czerwonymi koralami. Pozostałe młode koguty na razie nieśmiało przyłączają się do pieśni, licząc zapewne, że niedługo usłyszą kwoktanie kur. Toki w Puszczy Augustowskiej potrwają do końca kwietnia.
Toki głuszców są jednym z najbardziej widowiskowych godów u ptaków. Wieczorem samiec zajmuje drzewo i na nim nocuje, a swoją miłosną pieśń zaczyna tuż przed wschodem słońca. Początkowo tokuje siedząc na gałęzi, później zlatuje na ziemię. W trakcie tych miłosnych pieśni wydaje odgłos składający się z czterech fraz – klapania (dźwięk przypomina odgłos kija uderzającego kij), trelowania, korkowania oraz szlifowania. Podczas tej ostatniej fazy, która trwa od 1 do 3 sekund, kogut nie reaguje na bodźce i głuchnie.
Od 20 lat (1995 r.) głuszce są objęte ścisłą ochroną gatunkową i strefową.
Ptak ten został wpisany do Polskiej Czerwonej Księgi Zwierząt, jako gatunek krytycznie zagrożony (kategoria CR), a więc wymagający czynnej ochrony. Obecnie liczebność tego leśnego kuraka szacuje się na ok. 500 osobników, żyjących w czterech izolowanych populacjach.
DOROTA ŁAWRESZUK, SPECJALISTA DS. OCHRONY PRZYRODY, NADLEŚNICTWO GŁĘBOKI BRÓD
ŹRÓDŁO: LASY PAŃSTWOWE
