Na terenie Polski występuje największa wolno żyjąca populacja żubra na świecie, licząca ponad 1200 osobników w stanie wolnym. To żubry z Puszczy Białowieskiej, Puszczy Boreckiej, Puszczy Knyszyńskiej, stado zachodniopomorskie oraz żubry z Bieszczad.
Dla porównania, w pozostałych krajach Unii Europejskiej na wolności żyje jedynie około 80 żubrów. Z tego powodu Polska jest szczególnie odpowiedzialna za ochronę tego gatunku, gatunku, który ma olbrzymie znaczenie dla ochrony różnorodności biologicznej nie tylko Polski ale także Europy. Gatunku, któremu nie jest łatwo ze względu na liczne zagrożenia pochodzące nie tylko ze środowiska przyrodniczego. Wśród najważniejszych trzeba wskazać małą liczebnością populacji, izolację stad oraz niewielką liczbą założycieli. Skutkiem kojarzeń w pokrewieństwie jest utrata zmienności genetycznej, co może powodować obniżenie odporności na choroby, zwłaszcza pochodzące od zwierząt gospodarskich. Ponadto istotnym zagrożeniem dla utrzymania czystości genetycznej gatunku jest możliwość hybrydyzacji (mieszania się) z bizonem, z którym żubr daje płodne potomstwo.
O tym jak pomimo tego chronić żubry, którego jedna czwarta populacji żyje w Polsce, jak ma się ochrona żubrów do hodowli amerykańskich bizonów, a także o innych istotnych dla gatunku kwestiach w felietonie Adama Wajraka. Zapraszamy.
Adam Wajrak. Albo żubry, albo stek z bizona. wyborcza.pl, 19 sierpnia 2015 r. czytaj więcej
Źródło: Generlna Dyrekcja Ochrony Środowiska www.gdos.gov.pl
