Generalny Dyrektor Ochrony Środowiska oficjalnie zatwierdził krajowe programy ochrony dla błotniaka łąkowego Circus pygargus oraz orlika grubodziobego Aquila clanga.
Podstawą prawną do opracowywania programów ochrony dla gatunków chronionych są przepisy ustawy o ochronie przyrody. Zgodnie z art. 57 ustawy, Generalny Dyrektor Ochrony Środowiska opracowuje programy ochrony zagrożonych wyginięciem gatunków roślin, zwierząt i grzybów.
Z uwagi na sformułowanie art. 57 ustawy o ochronie przyrody, zapisy powstających programów nie mają charakteru wiążącego. Programy mają charakter wytycznych i jako takie, nie prowadzą do nałożenia na poszczególne wskazane w nim jednostki żadnych dodatkowych obowiązków, w tym finansowych. Programy ochrony gatunków stanowią syntezę dotychczasowej wiedzy i doświadczeń z ochrony danego gatunku, identyfikują zagrożenia oraz zawierają propozycję działań, jakie należy podjąć w celu poprawy stanu zachowania populacji zagrożonych gatunków, wraz opisem sposobu ich wdrażania oraz źródeł finansowania.
Krajowe programy ochrony kierowane są do bardzo szerokiego grona odbiorców, gdyż zadania w nich przedstawione są bardzo różnorodne i nie zawsze wymagają dużego nakładu czasu lub środków finansowych. Jako opracowania eksperckie, mają stanowić pomoc dla wszystkich instytucji i podmiotów, które w trakcie swojej działalności stykają się z gatunkami, nie tylko w zakresie ich ochrony, ale również badań naukowych, planowania i prowadzenia gospodarki leśnej, rolnej czy wodnej.
Wskazanie priorytetów dla ochrony poszczególnych rzadkich i zagrożonych gatunków stanowić ma również inspiracją przy pisaniu projektów dotyczących ochrony przyrody, ale także badań naukowych.
Krajowy program ochrony orlika grubodziobego
Krajowy program ochrony błotniaka łąkowego
Źródło: Generalna Dyrekcja Ochrony Środowiska www.gdos.gov.pl
