Zarządzeniem Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Szczecinie powołano nowy rezerwat przyrody „Wiązy Reskie”. Obiekt o łącznej powierzchni 34 ha położony jest w gminie Płoty w Nadleśnictwie Resko (Regionalna Dyrekcja Lasów Państwowych w Szczecinie).
Celem ochrony przyrody w rezerwacie jest utrzymanie naturalnych procesów zachodzących w wyróżniających się pod względem fitocenotycznym i florystycznym lasach łęgowych i olsowych wraz z występującą w obiekcie populacją podkolana zielonawego Platanthera chlorantha.
Ze względu na rodzaj „Wiązy Reskie” są rezerwatem leśnym. Nadzór nad nim sprawuje Regionalny Dyrektor Ochrony Środowiska w Szczecinie, a obszarem zarządza Nadleśnictwo Resko.
Inicjatorami powstania rezerwatu są państwo Arkadiusz i Agnieszka Gawrońscy.
Obszar rezerwatu wyróżniają pod względem fitocenotycznym i florystycznym kompleksy lasów, w tym łęgi wiązowo-jesionowo-dębowe, z licznymi starymi wiązami szypułkowymi, będące biotopem podkolanów Platanthera SPP. Szczególnie niezapomniany widok stwarzają drzewostany z dużym udziałem starych, stu – stusześćdziesięcioletnich wiązów.
Obecnie wiązy stały się rzadkim składnikiem lasów i parków ze względu na niszczącą je grafiozę, tzw. holenderską chorobę wiązów.
Obecnie na obszarze województwa zachodniopomorskiego istnieje 118 rezerwatów przyrody. Z roku na roku liczba ta powiększa się, zataczając krąg o coraz to nowe godne ochrony tereny występowania mało zniszczonej jeszcze przyrody charakterystycznej dla regionu.
Cele stawiane rezerwatom to zachowanie naturalnych lub mało zmienionych ekosystemów, ostoi i siedlisk przyrodniczych, miejsc występowania rzadkich gatunków roślin, zwierząt i siedlisk grzybów oraz tworów i składników przyrody nieożywionej. Obszary te muszą wyróżniać się szczególnymi wartościami przyrodniczymi, naukowymi, kulturowymi lub walorami krajobrazowymi przyrody. Procesy ekologiczne mogą tam swobodnie przebiegać i nie powinny być zaburzone działalnością człowieka. Rezerwaty przyrody są, obok parków narodowych, najważniejszą krajową formą ochroną przyrody. Rezerwaty to także nauka i edukacja, bo przecież gdzie jak nie na takich obszarach naukowcy, szczególnie młodzi, mogą zdobywać wiedzę o naturalnej przyrodzie i działających w niej procesach ekologicznych. Są to także miejsca ochrony często już ostatnich miejsc występowania ginących gatunków roślin, zwierząt i grzybów, bądź występujących na skrajach swoich geograficznych zasięgów.
Tę ważną obszarową ochronę uznaje za rezerwat Regionalny Dyrektor Ochrony Środowiska w Szczecinie aktem prawa miejscowego. Dla każdego rezerwatu przyrody sporządza się dokumentację i plan ochrony – bądź zadania ochronne także w formie zarządzenia Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska. Merytoryczny nadzór nad ochroną przyrody w zachodniopomorskich rezerwatach wykonuje Regionalny Konserwator Przyrody w Szczecinie wraz z pracownikami Regionalnej Dyrekcji Ochrony Środowiska w Szczecinie odpowiedzialnymi za ochronę rezerwatową. Nadzorują wykonanie zadań czynnej ochrony, zalecenia ochronne i kontrolują stan ochrony, dbają o stan prawny rezerwatu.
Ochrona rezerwatowa cieszy się dużą akceptacją społeczną w stosunku do innych form obszarowej ochrony. Należy zwrócić tu uwagę na rezerwaty Świdwie czy Wzgórze Widokowe nad Międzyodrzem, udostępnione dla zwiedzających na określonych zasadach. Niestety niewielka ich część udostępniona jest dla turystyki ze zrozumiałych dla wszystkich przyczyn ochronnych i niedopuszczenia do zagrożenia unikatowych biocenoz. Dlatego też obszary rezerwatów posiadają restrykcyjne zakazy, obowiązujące w ich granicach. Często spotykamy się z opinią, że widok rezerwatu kojarzy się z trudno dostępnymi ścieżkami czy zaroślami, nawet tych udostępnianych społeczeństwu. Taka sytuacja jest prawidłowa, gdyż naturalne procesy ekologiczne w rezerwatach powinny przebiegać bez udziału i presji człowieka.
Struktura rezerwatów w województwie zachodniopomorskim wyróżnia region na tle kraju, przede wszystkim pod względem powierzchni i rodzajów rezerwatów. W województwie zachodniopomorskim istnieje wiele wielkopowierzchniowych rezerwatów przyrody, np. rezerwaty: Wielki Bytyń (1943 ha), Olszanka (1354 ha), Diabelskie Pustacie (932 ha), Świdwie (891 ha), Dolina Rurzycy (534 ha) i wiele innych o powierzchniach przekraczających 100 ha. Istnieje także wiele rezerwatów o niewielkich powierzchniach gdzie najczęściej przedmiotem ochrony są stanowiska rzadkich gatunków flory i fauny bądź nieożywiona przyroda np. gleba, np. rezerwaty: Brunatna Gleba (1,1 ha), Ozy Kiczarowskie (1,94 ha), Stary Przylep (2,1 ha), Kanał Kwiatowy (3,1 ha). Dominującym rodzajem rezerwatów są leśne i torfowiskowe (58 rezerwatów), następnie florystyczne i stepowe (29), wodne i przyrody nieożywionej (10), krajobrazowe i faunistyczne (21).
Sylwia Jurzyk-Nordlöw Regionalny Konserwator Przyrody w Szczecinie
Źródło: www.gdos.gov.pl
