Na czym polega wiązanie azotu atmosferycznego?

Wiązanie azotu atmosferycznego przez żywe organizmy jest procesem, który są w stanie przeprowadzić jedynie niektórzy przedstawiciele prokariotycznych mikroorganizmów. Do tej grupy należą powszechnie znane bakterie brodawkowe, które tworzą symbiozy z roślinami motylkowymi, a także mniej znane bakterie wolnożyjące.

Wiązanie azotu atmosferycznego przez mikroorganizmy umożliwia wykorzystanie jego zasobów znajdujących się w powietrzu i włączenie go do związków organicznych.

Jak przebiega wiązanie azotu atmosferycznego

Proces wiązania azotu polega na pobieraniu wolnego azotu cząsteczkowego (N2) z powietrza i jego redukcji do jonu amonowego NH3. Z kolei ten jest następnie wykorzystywany do syntezy związków organicznych. Do procesu wiązania azotu konieczny jest wytwarzany przez bakterie enzym nitrogenaza, który zawiera dodatkowo atomy żelaza i molibdenu. Dlatego uprawy roślin motylkowych wymagają tego drugiego pierwiastka jako mikroelementu.

W przypadku bakterii wolnożyjących cząsteczka molibdenu bywa zastępowana innymi atomami np. żelazem lub wanadem. By nitrogenaza była w stanie redukować azot cząsteczkowy z atmosfery, konieczna jest energia w formie ATP oraz jony magnezu. Nitrogenaza równolegle z redukcją azotu i wytwarzaniem amoniaku katalizuje wydzielanie cząsteczek wodoru, który jednakże jest szybko rozkładany przez enzym hydrogenazę i może być wykorzystany do redukcji kolejnych cząsteczek azotu.

Jakie organizmy są zdolne do wiązania azotu atmosferycznego

Mikroorganizmy wiążące azot atmosferyczny można podzielić na trzy podstawowe grupy. Pierwszą są mikroorganizmy symbiotyczne, które są stanie wiązać azot jedynie w stanie ścisłej symbiozy z roślinami. Doskonałym przykładem tej grupy są tzw. rizobia, które bytują swobodnie w glebie, jednakże nie mogą wtedy wiązać azotu. Zdolność tę zyskują dopiero po nawiązaniu relacji symbiotycznej z korzeniami roślin motylkowych i zasiedleniu brodawek korzeniowych.

Kolejna grupa to bakterie wolnożyjące, które bytują w glebie lub bezpośrednim sąsiedztwie korzeni roślin i tam prowadzą asymilację azotu, korzystając ze znajdujących się w glebie związków organicznych.

Trzecia grupa obejmuje endofity. Są to mikroorganizmy, które wnikają do wnętrza roślin i tam się rozmnażają, nie wywołując jednak objawów chorobowych. Wręcz przeciwnie, endofity wspomagają wzrost roślin m.in. poprzez indukcję mechanizmów odporności na patogeny. Poza tym niektóre są zdolne do wiązania azotu i udostępniania go bezpośrednio roślinom w formie dla nich dostępnej. Przykładem jest bakteria Methylobacterium symbioticum SB0023/3 T, która jest składnikiem preparatu BlueN® (https://bluen.info/), którego doskonała jakość, potwierdzona badaniami, tylko potwierdza pozytywne opinie użytkowników.

Czym BlueN® wyróżnia się na tle innych produktów z bakteriami

BlueN® to produkt najwyższej jakości, który aplikuje się bezpośrednio na rośliny w czasie ich intensywnego wzrostu. I nie ma znaczenia, w jakich uprawach się go zastosuje, ponieważ bakterię tę można stosować we wszystkich kategoriach upraw. Są to zarówno uprawy jednoroczne (zboża, kukurydza, rzepak, rośliny okopowe i przemysłowe) jak i wieloletnie (plantacje jagodowe, sady owocowe czy nawet trwałe użytki zielone). Dystrybutor produktu Chemirol dostarcza tym samym uniwersalnego rozwiązania, które pozwala na efektywne uzupełnienie azotu we wszelkich rodzajach upraw. Dzięki temu, że azot dostarczony przez BlueN® nie liczy się do puli azotu dostarczanego z nawozami, stanowi on cenne uzupełnienie dawek tego pierwiastka (https://bluen.info/opinie-rekomendacje-rolnikow/). Produkt doskonale wpisuje się w przyszłe założenia Zielonego Ładu, ponieważ ułatwi zaopatrzenie roślin w azot przy zredukowanych dawkach nawozów. Można z niego skorzystać także tam, gdzie z różnych powodów nie można stosować doglebowych nawozów azotowych. Ponadto dzięki temu, że BlueN® jest produktem w stu procentach naturalnym, umożliwia on ekologiczne nawożenie azotem, szczególnie tam, gdzie dostęp do nawozów naturalnych czy organicznych jest utrudniony.