Mimo tego, że wegetarianizm stał się dla niektórych sposobem na życie, większość z nas dalej regularnie spożywa dania mięsne. Przeciwnicy diet wegetariańskich przekonują, że białko z mięsa można zastąpić innymi składnikami spożywczymi. Faktem jednak jest, że elementy odżywcze, które są zawarte w mięsie są nam potrzebne do zachowania zdrowia. Które mięso warto jeść?
Mięso mięsu nierówne
Spożywamy je zwykle do obiadu lub kolacji. Niektórzy wolą pachnącą karkówkę, niektórzy wybiorą soczystą pierś z kurczaka. Są jednak tacy, którzy nie spożywają mięsa w ogóle, bo im nie smakuje. Warto jednak wybrać swój ulubiony „kąsek”, bo jego niedobór może się niekorzystnie odbić na zdrowiu, na przykład powodować anemię.
Białe czy czerwone?
Dietetycy dzielą mięso na białe i czerwone. Zwykle ten podział odpowiada barwie włókien, ale nie zawsze. Raczej bierze się pod uwagę rodzaj i zawartość tłuszczu w danym mięsie.
Mięso białe to:
– kurczak,
– indyk,
– królik,
– cielęcina,
– struś.
Mięso czerwone:
– wołowina,
– baranina,
– konina,
– kaczka,
– gęś.
Mięso białe jest lżejsze i zawiera mniej „złego” cholesterolu, którego nadmiar może przyczynić się do rozwoju choroby niedokrwiennej i miażdżycy. Jedząc białe mięso, nie narażamy się tak bardzo na ryzyko zawału serca. Białe mięso częściej spożywają osoby na diecie, ponieważ jest ono mniej kaloryczne. Dla przykładu: 100 g piersi z indyka to około 85 kalorii, natomiast tyle samo łopatki wieprzowej to już 260 kalorii.
Wiele zalet mięsa…
Mięso, tak jak i inne produkty pochodzenia zwierzęcego, jest najpewniejszym źródłem pełnowartościowego białka. Składnik ten jest bardzo dobrze przyswajany przez ludzki organizm (ponieważ od milionów lat człowiek jest drapieżnikiem, nasz organizm „przyzwyczaił” się do przyjmowania białka zwierzęcego.)
Niektórzy twierdzą też, że produkty mięsne są niezastępowanych źródłem żelaza. Inni odpierają te argumenty mówiąc, że można je zastąpić żelazem pochodzenia roślinnego. To nie do końca jest prawda, ponieważ biało zwierzęce jest lepiej przyswajalne. Dlatego jedzenie mięsa jest zalecano osobom z niedoborami żelaza, czyli anemią. Oprócz tego składnik zawiera cynk, fosfor, magnez, siarkę i miedź. Jest również źródłem witamin z grupy B, które pozytywnie wpływają na przemiany metaboliczne i funkcje układu nerwowego. Jak słusznie zauważa serwis Codogara.pl więcej żelaza zawiera mięso czerwone, które „korzystnie wpływa m.in. na krew i kondycję”.
…ale też kilka wad
Największą wadą mięsa jest duża zawartość tłuszczu, a dokładniej mówić nasyconych kwasów tłuszczowych nasyconych oraz cholesterolu. Nadmiar nie tylko będzie sprzyjał tyciu, ale może też powodować zmiany miażdżycowe. Czerwone mięso w dużych ilościach powoduje ryzyko chorób metabolicznych i schorzeń układu krążenia.
Dzienna dawka mięsa
Mięsne potrawy zawierają również niezbędne dla zdrowia aminokwasy, bez których wzrasta ryzyko anemii. Jednak jak mówi stare przysłowie – co za dużo to nie zdrowo. Nie warto więc zjadać zbyt dużych ilości tłustej golonki na kolację, tłumacząc to przyjmowaniem porcji aminokwasów. Do pokrycia dziennego zapotrzebowania na mięso wystarczy 200 g chudego indyka. Dobre portale kulinarne są pełne pomysłów na zdrowy obiady. Lekkostrawne i dobre przepisy z mięsa znajdziesz na przykład na http://www.codogara.pl/category/przepisy-na-dania-miesne/.
Kiedy jeść białe, a kiedy czerwone?
Białe mięso należy jeść 2-3 razy w tygodniu, czerwone – kilka razy w miesiącu. Jeśli nie przepadasz za mięsem, możesz je od czasu do czasu zastępować rybami morskimi, które są źródłem zdrowych kwasów Omega-3. Gdy jesteś w masarni, wybierz chudy kawałek, na przykład cielęciny. Dietetycznym wyborem jest też mięso drobiowe (pierś), polędwica wołowa lub chudy schab. Podroby, czyli wątróbki, flaki i serca, lepiej sobie zostawić na święta i jeść je tylko okazjonalne, ponieważ zawierają dużo niekorzystnego cholesterolu. Mięso najlepiej gotować, dusić bez tłuszczu, grillować lub piec w folii – wówczas jest zdrowsze niż smażone.
